Official Thread ♛♛ Manamantha/Vismayam♛♛Mohanlal ~ Gautami~ Chandrasekhar Yeleti-Excellent reviews

വിസ്മയം/ മാനമന്ത- വിസ്മയിപ്പിച്ചു മലയാളത്തിന്റെ മഹാനടൻ
ഒരു ചെറിയ ഇടവേളയ്ക്കു ശേഷം ഒരു മോഹൻലാൽ ചിത്രം വരുന്നു. കൃത്യമായി നോക്കിയാൽ 9 മാസം കഴിഞ്ഞു, ഇങ്ങനെ ഒരു ചിത്രം വരുമ്പോ തന്നെ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് , തെലുങ്കിൽ ഒരു കൊച്ചു സിനിമയ്ക്കു വേണ്ടി മോഹൻലാൽ എന്തിനു നായകൻ ആയി വരണം എന്ന്. അവസാനം ആഗസ്ത് 5 ; ചിത്രം റിലീസ് ആവുന്നു, പോസ്റ്ററുകൾ ഒന്നും തന്നെ കണ്ടില്ല ; രാവിലെ പത്രം നോക്കുമ്പോ 100 സ്ക്രീൻ റിലീസ്. ഡബ്ബ് പടമാണോ , ഓഫ് ബീറ്റ ആണോ എന്നൊന്നും വക വെക്കാതെ ആദ്യ ഷോ കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു.
കണ്ണൂർ - സവിത ( പുതുക്കിയ സമയ ക്രമം ; മഴ ; എല്ലാം കൂടി ആയപ്പോ തണുത്ത അവസ്ഥ, പടം കാണാൻ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും കൂടുതൽ ആള് )
ഒരു സൂപ്പർ മാർക്കറ്റ് ണ്ടെ അസിസ്റ്റന്റ് മാനേജർ ആയി ജോലി ചെയ്യുന്ന സായിറാം എന്ന മോഹൻലാൽ കഥാപാത്രം ; വീട്ടമ്മയുടെ റോളിൽ ഗൗതമി ; ഒരു കോളേജ് യുവാവിന്റെ വേഷത്തിൽ വിശ്വന്ത്‌ ; ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയും ; ഇങ്ങനെ നാല് കഥാപാത്രം , നാല് കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ നീങ്ങുന്ന കഥ. നാല് ജീവിതതിയിലെയും സുഖവും ദുഖവും പ്രേമവും ചതിയും സ്നേഹവും വർണിച്ചു തുടങ്ങിയ സിനിമ. ആദ്യ പകുതി നാല് കഥാപാത്രങ്ങൾക്കും തുല്യ പ്രാധാന്യവും നൽകി നീങ്ങി . ഡബ്ബ് സിനിമ യുടെ കല്ലുകടി ആദ്യ 10 നിമിഷം തോന്നിയെങ്കിലും പിന്നീട് അത് അനുഭവപ്പെട്ടില്ല . ഒരു നന്മ നിറഞ്ഞ ആദ്യ പകുതി. 4 കഥാപത്രങ്ങളുടെയും ജീവിതത്തിലെ ഒരു സങ്കീർണ നിമിഷം വരുന്നിടത്തു സംവിധായകൻ 2 ആം പകുതിക്കുള്ള തയ്യാറെടുപ്പു പ്രേക്ഷകന് വിട്ടു കൊടുത്തു അവസാനിപ്പിക്കുന്നു.
എന്തിനു മോഹൻലാൽ ഈ കാഥാപത്രത്തിനു ,എന്ന് ഉത്തരം നൽകുന്ന അഭിനയ മുഹർത്ഥം അടങ്ങിയ രണ്ടാം പകുതിയുടെ തുടക്കം. നാല് പേരുടെയും കഥ ഒന്നിച്ചു അവസാനിയ്ക്കും എന്ന് മുൻകരുതൽ ഉണ്ടായിരുനെകിലും അത് എങ്ങെന എത്തിച്ചേരും എന്നിടത്താണ് സിനിമയുടെ വിജയം. അതി ഗംഭീരമായി നാല് കഥകൾഉം ഒന്നായി വരുന്ന ഒരു ത്രില്ലിംഗ് ക്ലൈമാക്സ് ആണ് പ്രേക്ഷകനെ കയ്യടിപ്പിച്ചത്.
നിറഞ്ഞ കയ്യടി , അവസാന 15 നിമിഷം ചിത്രത്തിന്റെ വിജയം ഉറപ്പിച്ചു.
ടെക്നിക്കൽ സൈഡ് - ചിത്രത്തിന് ആനയൂജ്യമായ എഡിറ്റിംഗ് , ബിജിഎം ,ക്ലൈമാക്സിന്റെ നട്ടെല്ലായി.
മോഹൻലാൽ എന്ന മഹാ നടൻ എന്തിനു ഒരു തെലുഗ് ചിത്രത്തിൽ എന്ന് ഞാൻ സംശയിച്ചപ്പോൾ , സംവിധായകന്റെ ഉത്തരം ഈ റോൾ ചെയ്യാൻ മോഹൻലാലിന് മാത്രമേ സാധിക്കു എന്നായിരുന്നു.
" ഒരു സംശയം വേണ്ട സംവിധായക , ലാലേട്ടനാണ് വിസ്മയമാണ് ഞങ്ങൾക്ക് " ഇനി നിങ്ങൾക്കും

 

Tvm evida release?....

 

New

 

Chandrasekhar Yeleti has ushered in a new age era in Tollywood era with “Aithe” and continues to make films with stories that resonate well. His films had stories with clearly-etched out characterizations, meaningful storyline, remarkable performances and screenplays that are worth a million buck in Film Studies. “Manamanthaa” built more excitement with a star-cast aced up with the complete star Mohanlal and a slew of newcomers. The film combines four stories of commoners who are searching for happiness in their lives and eventually come to the crossroads of life as their desperation takes them to course of actions that is far-removed from their worlds. There is a slow buildup in the first half, a lovely twist in the interval and a dazzling closure with an even more stunning climax. The final output is deeply satisfying and the ending worthy of a great master in screenplay and story-telling.


The characterization is most complete with Mohanlal and he carries the film on his shoulders with a performance that shows his class and mettle. Even though it is a straight film in Telugu with dubbed versions in Malaylalam and Tamil, you get a feeling you are watching an original Malayalam film with a story that begins uncomplicatedly but then the law of unintended consequences takes over midway. Mohanlal has last acted in a straight Telugu film called “Gandeevam” in 1994 and later came back in some films by RGV here and there. It is good to find such a powerhouse of talent come in another breezy role which has all the shades of a complete actor with many variations. That he dubbed in his own voice with Telugu diction for 76 hours is a tribute to the Superstar’s dedication to the craft and the medium. The story of Viswhant, the youth who loses his focus in life is the weakest characterisation while the school girls’s is a rare blend of innocence and curiosity personified. Gautami’s role is a wonderful reprise of a yesteryears’ heroine who still breathe fire on screen with their effortless portrayal. Her performance is most nuanced and brings a completeness to the script in the end. Co-star Oorvasi is meant to make us laugh with her stupidity, she continues to bring out laughs but comes with an additional burden of irritability as always. Some of the fading artists of silver screen like Chandramohan, Gollapudi Maruti Rao and LB Sriram make a subtle but evocative comeback. If only our import-intensive Telugu Film industry takes note, there is always talent within who can tug at your hearts with their acting prowess and finesse.

The direction of Yeleti always is a revelation. He is a wizard of writing precise characters and pace them up to the demands of a great story with many layers and multiple schisms. How he drives the story till interval and how he packs a punch in the climax is going be the main talking point of the film without breaking suspense that gives away the story. His films always tested new genres while registering his command over the medium and it is unfortunate it required a legend like Mohanlal’s endorsement rather than our hackneyed heroes of Tollywood. Except Gopichand, Manchu Manoj and Jagpathi Babu, there are still no takers for Chandrasekhar Yeleti. What an irony! The cinematography and music has been consistent with the quality of direction. Since there is less scope for songs, the relief comes but rarely in the film which is what makes the film a tight leash in the first half with slowness that suggests a breakout at interval. Mahesh Shankar’s BGM is better than his music and it is a surprise why Kalyani Malik is missing in the film. Nandamuri Taraka Ratna’s cameo is good and a key factor in climax resolution. Gautami’s act in the end smack of some male chauvinism that is built into our filmmakers’sensibilities

 

Happy Aayille.. Annan

 

Pan Cinemas Night Show ~

 

Enkil pine mal original edutha mathiarnnale...

 

Kittiyath Kond Samadhanikk..

 

Manamantha | Tvm Aries Booking ~